فصول

  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
  9. 9
  10. 10
  11. 11
  12. 12
  13. 13
  14. 14
  15. 15
  16. 16
  17. 17
  18. 18
  19. 19
  20. 20
  21. 21
  22. 22
  23. 23
  24. 24
  25. 25
  26. 26
  27. 27
  28. 28
  29. 29
  30. 30
  31. 31
  32. 32
  33. 33
  34. 34
  35. 35
  36. 36
  37. 37
  38. 38
  39. 39
  40. 40
  41. 41
  42. 42
  43. 43
  44. 44
  45. 45
  46. 46
  47. 47
  48. 48
  49. 49
  50. 50
  51. 51
  52. 52
  53. 53
  54. 54
  55. 55
  56. 56
  57. 57
  58. 58
  59. 59
  60. 60
  61. 61
  62. 62
  63. 63
  64. 64
  65. 65
  66. 66
  67. 67
  68. 68
  69. 69
  70. 70
  71. 71
  72. 72
  73. 73
  74. 74
  75. 75
  76. 76
  77. 77
  78. 78
  79. 79
  80. 80
  81. 81
  82. 82
  83. 83
  84. 84
  85. 85
  86. 86
  87. 87
  88. 88
  89. 89
  90. 90
  91. 91
  92. 92
  93. 93
  94. 94
  95. 95
  96. 96
  97. 97
  98. 98
  99. 99
  100. 100
  101. 101
  102. 102
  103. 103
  104. 104
  105. 105
  106. 106
  107. 107
  108. 108
  109. 109
  110. 110
  111. 111
  112. 112
  113. 113
  114. 114
  115. 115
  116. 116
  117. 117
  118. 118
  119. 119
  120. 120
  121. 121
  122. 122
  123. 123
  124. 124
  125. 125
  126. 126
  127. 127
  128. 128
  129. 129
  130. 130
  131. 131
  132. 132
  133. 133
  134. 134
  135. 135
  136. 136
  137. 137
  138. 138
  139. 139
  140. 140
  141. 141
  142. 142
  143. 143
  144. 144
  145. 145
  146. 146
  147. 147
  148. 148
  149. 149
  150. 150

کتاب عهد عتیق

عهد جدید

مزامیر 44 Today's Persian Version (TPV)

سوگِ ملّی و درخواست کمک

سرودی از خاندان قورح

1. خدایا، ما به گوشهای خود شنیده‌ایمو اجداد ما برای ما تعریف کرده‌اندکه تو در زمان آنها و در دوران گذشتهچه کارهای شگفتی انجام داده‌ای.

2. تو با دست خود اقوام دیگر را از این سرزمین بیرون کردیو قوم خود را در سرزمین خودشان ساکن گرداندی.تو آنها را مجازات کردی،و قوم خود را توفیق بخشیدی.

3. قوم تو این سرزمین را با شمشیر خود تسخیر نکردند،و به قدرت بازوی خویش پیروز نگردیدند،بلکه با قدرت و توانایی توو با اطمینان به حضور توکه نشانهٔ رضایت تو از آنان بود پیروز گشتند.

4. تو پادشاه و خدای من هستی،به قوم خود پیروزی عطا فرما.

5. با کمک تو دشمنان را شکست می‌دهیمو با نام تو بدخواهان خود را پایمال می‌کنیم.

6. نه به تیر و کمان خود توکّل خواهم کردو نه به شمشیر خود که مرا نجات دهد؛

7. بلکه تو ما را از دست دشمنانمان رهایی بخشیدیو بدخواهان ما را شکست دادی.

8. ما همیشه به نام خدای خود افتخار خواهیم كردو پیوسته سپاسگزار تو خواهیم بود.

9. امّا اکنون ما را ترک کرده‌ای و رسوا ساخته‌ای،لشکریان ما را کمک نمی‌کنی.

10. ما را در مقابل دشمن متواری ساخته‌ایو آنها دارایی ما را غارت کرده‌اند.

11. ما را مانند گوسفندان به کشتارگاه فرستادی؛و در بین اقوام جهان پراکنده ساختی.

12. قوم خود را ارزان فروختی،آنها برای تو ارزشی نداشتند.

13. نزد همسایگان، ما را خوار و حقیر ساختی.آنها به ما توهین می‌کنند و به ما می‌خندند.

14. ما را در میان ملّتهای دیگر انگشت‌نما ساخته‌ای،و ما وسیلهٔ خندهٔ آنان گشته‌ایم.

17. همهٔ اینها بر ما واقع شد،امّا ما تو را فراموش نکردیمو پیمانی را که با ما بسته‌ای نشکستیم.

18. از تو دلسرد نشدیمو از راه تو منحرف نگشتیم.

19. امّا تو ما را در بین حیوانات وحشی بدون کمک رها کردی؛و ما را در تاریکی کامل ترک نمودی.

20. اگر ما نام تو را فراموش می‌کردیم،یا دست کمک به سوی خدایان غیر دراز می‌کردیم،

21. البتّه تو می‌دانستی،زیرا از اسرار دل مردم آگاهی.

22. ما به‌خاطر نام تو همیشه با مرگ روبه‌رو هستیمو ما را مانند گوسفندانی که در انتظار کشته شدن باشند، به حساب می‌آورند.

23. ای خداوند، بیدار شو! چرا خوابیده‌ای؟برخیز و ما را برای همیشه ترک مکن.

24. چرا خود را از ما پنهان می‌کنی؟مصیبت و رنجهای ما را از یاد مبر.

25. دیگر به خاک افتاده، شکست خورده‌ایم.

26. برخیز و به کمک ما بیا!به‌خاطر محبّت پایدار خود ما را نجات بده.