16. И тоа се случи трипати, и садот веднаш беше земен на небо.
17. И додека Петар беше во недоумение во себе, што би можело да значи видението, што го виде; ете, луѓето испратени од Корнелиј, откако се распрашаа за Симоновата куќа, застанаа пред вратата,
18. и прашаа: „Дали е тука на гости Симон, наречен Петар?”
19. И додека Петар уште размислуваше за видението, Духот му рече: „Еве, те бараат тројца мажи;
20. туку стани, слези и оди со нив не размислувајќи, зашто Јас ги пратив!”
21. Тогаш Петар слезе при луѓето, испратени од Корнелиј при него и рече: „Еве, јас сум оној, кого го барате. Зошто дојдовте?”
22. А тие рекоа: „Стотникот Корнелиј - маж праведен и богобојазлив, посведочен од целиот јудејски народ, прими заповед од свет ангел да те повика во својот дом и да чуе зборови од тебе.”
23. Тогаш ги повика внатре и ги нагости. А утреден стана и отиде со нив, и некои браќа од Јопија отидоа со него.
24. На другиот ден влегоа во Ќесарија, а Корнелиј ги чекаше, откако ги повика своите роднини и блиските пријатели.
25. А кога Петар влегуваше, Корнелиј му излезе во пресрет, падна пред неговите нозе и се поклони.
26. А Петар го подигна, велејќи: „Стани! И јас сум само човек!”
27. И разговарајќи со него, влезе и најде мнозина собрани.
28. И им рече: „Вие знаете дека на Јудеец не му прилега да се дружи со човек од друг род и да доаѓа при него. Но, мене Бог ми покажа никого да не наречувам поган или нечист.
29. Затоа дојдов без приговор, кога ме повикавте. Затоа прашувам - по која причина ме повикавте?”
30. И Корнелиј рече: „Пред четири дена, во овој час, во деветтиот час, се молев во својот дом;
31. и ете, пред мене застана човек во светла облека и рече: ‘Корнелиј, послушана е твојата молитва и Бог си спомна за твоите милостини.
32. И така, испрати некого во Јопија и повикај го Симона, кој се вика Петар! Тој е гостин во куќата на Симона, кожарот, покрај морето; кога тој ќе дојде ќе ти зборува.’
33. И веднаш пратив при тебе, и ти направи добро што дојде. Сега тука, сите сме пред Бога, за да чуеме сè што Господ ти заповедал.”
34. Тогаш Петар ја отвори устата и рече: „ Вистина гледам дека Бог не гледа на лице,
35. туку Нему Му е мил во секој народ оној, кој се бои од Него и кој прави правда.
36. Вие го знаете Словото што им го испрати на Израелевите синови, објавувајќи го Евангелието на мирот преку Исуса Христа; Овој е Господ на сите.