15. велејќи: „Мажи, зошто го правите тоа? И ние сме луѓе како вас! Но ви проповедаме да се обратите, од тие суети, кон живиот Бог, Кој ги создаде небото и земјата, морето и сè што е во нив;
16. Кој во минатите поколенија ги пушти сите народи да одат по своите патишта,
17. и сепак никогаш не прекратуваше да сведочи за Себеси со Своите добрини, давајќи ви од небото дождови и плодоносни времиња и полнејќи ги вашите срца со храна и веселба.”
18. И зборувајќи за тоа, одвај успеаја да го запрат народот да не им принесе жртва.
19. Но стигнаа Јудејци од Антиохија и Иконија и го наговорија народот; го каменуваа Павла и го извлекоа од градот, мислејќи дека е мртов.
20. Меѓутоа, кога учениците се собраа околу него, тој стана и влезе во градот. А утреден отиде со Варнава во Дерва.
21. Откако го навестија Евангелието во оној град и придобија многу ученици, се вратија во Листра, Иконија и Антиохија;
22. ги утврдуваа душите на учениците и ги советуваа да бидат постојани во верата, и дека треба преку многу неволји да влезат во Божјото Царство.
23. И кога им определија старешини, во одделните цркви, се помолија со пост и Му ги предадоа на Господа, во Кого поверувале.
24. Потоа поминувајќи низ Писидија, дојдоа во Памфилија;
25. и, откако го проповедаа словото во Перга, слегоа во Аталија;
26. а оттаму отпловија во Антиохија, откаде и беа предадени на Божјата благодат за делото што го завршија.
27. И кога пристигнаа и ја собраа црквата, раскажаа, што сè направил Бог со нив, и како им ја отворил вратата на верата на народите.
28. И останаа подолго време со учениците.