8. а во горната соба, каде се бевме собрале, имаше многу светилки.
9. А едно момче, по име Евтих, кое седеше на прозорецот, го фати длабок сон и тоа, додека Павле зборуваше подолго, совладано од сонот падна од третиот кат долу и го дигнаа мртво.
10. Но Павле слезе, му се фрли, го прегрна и рече: „Не возбудувајте се, зашто неговата душа е во него!”
11. Потоа отиде горе, раскрши леб и јаде, и им зборуваше долго, сè до зората, и тогаш отпатува.
12. А момчето го доведоа живо и се утешија многу.
13. Ние тргнавме порано со бродот и отпловивме во Асос, откаде требаше да го земеме Павла, зашто така беше порачал, сакајќи да оди пеш.
14. А кога се состана со нас во Асос, го зедовме и дојдовме во Митилин.
15. И оттаму отпловивме и утреден дојдовме спроти Хиос; на другиот ден стигнавме во Самос, откако престојавме во Трогилија, на идниот ден дојдовме во Милит.
16. Павле реши да помине покрај Ефес, за да не се задржи подолго време во Азија; зашто му се брзаше, ако е можно да биде за денот на Педесетница во Ерусалим.
17. Од Милит Павле прати во Ефес да ги повикаат старешините на црквата.
18. А кога дојдоа при него, им рече: „Вие знаете како го поминав со вас целото време, од првиот ден кога стапив во Азија,
19. служејќи Му на Господа со сета понизност, со солзи и со искушенија, што ме најдоа од јудејските заговори;
20. како не пропуштив да ви кажам сè што е полезно и да ве поучам и јавно и по домовите;
21. сведочејќи им на Јудејците и на Грците покајание пред Бога и вера во нашиот Господ Исус.
22. А сега, еве, врзан во Духот, одам во Ерусалим не знаејќи што ќе ми се случи во него.