5. Откако го препловивме морето покрај Киликија и Памфилија, стигнавме во Ликиска Мира.
6. Таму стотникот најде еден александриски брод, што пловеше за Италија, и нè префрли во него.
7. Повеќе денови пловевме бавно и одвај стигнавме спроти Книд; бидејќи ветерот ни пречеше да допловиме таму, пловевме покрај Салмона, во завет на Крит.
8. Пловејќи со мака покрај брегот, стигнавме до едно место, наречено Добри Пристаништа, близу кое беше градот Ласеја.
9. Но кога помина многу време, а пловењето веќе беше опасно, зашто и постот веќе беше минал, Павле ги советуваше,
10. велејќи им: „Мажи, гледам дека пловењето ќе биде со мака и со голема загуба не само за товарот и бродот, туку и за нашите души.”
11. Но стотникот повеќе им веруваше на кормиларот и на сопственикот на бродот отколку на Павловите зборови.
12. Бидејќи пристаништето не беше згодно за зимување, повеќето одлучија да се отплови оттаму, - за да стигнат, ако некако би било возможно, до критското пристаниште Финик, што гледа кон југозапад и северозапад, и да презимуваат таму.
13. А кога дувна јужниот ветер, помислија дека можат да ја остварат својата намера, ја дигнаа котвата и запловија сосем покрај Крит.
14. Но скоро после тоа задува од Крит бурен ветер, наречен североисточник;
15. и кога го зафати коработ, кој не можеше да му се противставува на ветерот; му се предадовме и така нè носеше;
16. и кога поминувавме на завет на едно островче, кое се вика Клавда, одвај можевме да го фатиме чунот,
17. и кога го подигнаа на коработ, ги употребија помошните средства и го изврзаа коработ. Но, боејќи се да не удрат во Сирт, ги спуштија платната и така беа носени натаму.
18. Бидејќи нè зафати жестока бура, на другиот ден почнаа да го исфрлаат товарот;
19. а на третиот ден со свои раце ја исфрлија опремата од коработ.
20. Бидејќи повеќе денови не се покажаа ни сонцето ни ѕвездите, а силната бура не попушташе, најпосле исчезна секоја надеж дека ќе се спасиме.