20. Во тоа време се роди Мојсеј, кој му беше мил на Бога. Три месеци го одгледуваа во татковиот дом,
21. а кога го напуштија, го зеде фараоновата ќерка и си го одгледа за син.
22. И Мојсеј ја изучи целата египетска мудрост, и беше силен во своите зборови и дела.
23. А кога наврши четириесет години, му дојде на ум да ги посети своите браќа - синовите Израелеви.
24. И кога виде како еден страда неправедно, го одбрани и го одмазди угнетуваниот, убивајќи го Египтјаниот;
25. мислејќи дека неговите браќа ќе разберат дека Бог, преку неговата рака, им дава избавување, но тие не разбраа.
26. А на идниот ден дојде меѓу нив додека се тепаа и се обиде да ги смири, велејќи: „Луѓе, вие сте браќа! Зошто правите неправда еден на друг?”
27. Но оној, кој му правеше неправда на својот ближен го турна и рече: „Кој те постави тебе за началник и за судија над нас?
28. Сакаш ли и мене да ме убиеш, како што го уби Египтјанинот; вчера?”
29. Заради тој збор Мојсеј избега и стана придојденик во Мадијамската земја, каде му се родија два сина.”
30. Кога поминаа четириесет години, му се јави ангел во пустината на Синајската Гора, во пламенот на запалена капина.
31. Кога Мојсеј го виде тоа, се зачуди на глетката, а кога се приближуваше, за да разгледа, се чу гласот Господов:
32. ’Јас Сум Бог на твоите татковци: Бог Авраамов, Исаков, и Јаковов.’ Мојсеј се растрепери и не се осмели да погледа.
33. Тогаш Господ му рече: ‘Собуј ги обувките од своите нозе, зашто местото на кое стоиш е света земја!
34. Навистина го видов измачувањето на Мојот народ во Египет и го чув неговото воздивнување, и слегов да го избавам. И сега дојди да те испратам во Египет!’
35. ”Овој Мојсеј, од кого се откажаа со зборовите: ‘Кој те постави тебе за началник и за судија?’ - Бог него го испрати, преку ангелот, кој му се јави во капината, за началник и за избавител.
36. Тој ги изведе правејќи чудеса и знаци во Египет, во Црвеното Море и во пустината четириесет години.
37. Тоа е Мојсеј, кој им рече на Израелевите синови: „Бог ќе ви издигне, меѓу вашите браќа, пророк како мене Него послушајте Го.”
38. Тоа е оној, кој во заедницата во пустината, беше со ангелот, кој му зборуваше на Синајската Гора, и со нашите татковци; оној кој ги прими живите зборови, за да ни ги предаде нам.
39. Нашите татковци не сакаа да го послушаат, го отфрлија и се свртија со срцето кон Египет,