2. Многу народ одеше по Него, зашто ги гледаа чудесата, што ги правеше над болните.
3. Исус се искачи на гората и седеше таму со Своите ученици.
4. А наближуваше јудејскиот празник - Пасхата.
5. Тогаш Исус ги подигна очите и виде дека многу народ доаѓа кон Него, па му рече на Филипа: „Каде да купиме леб, за да се нахранат овие?”
6. Тоа го рече за да го искуша; зашто Самиот знаеше што ќе направи.
7. Филип Му одговори: „Не ќе им стигне леб за двеста денарии, па секој од нив да добие по малку.”
8. Еден од Неговите ученици, Андреј братот на Симона Петра, Му рече:
9. ”Тука има едно момче, кое има пет јачмени лебови и две риби; но што е тоа за толкаво множество?”
10. А Исус рече: „Нека поседнат луѓето!” Имено, имаше многу трева на местото, па поседнаа луѓето, на број околу пет илјади.
11. Тогаш, Исус ги зеде лебовите, заблагодари и им ги раздаде на учениците, а учениците на оние што поседнаа; исто така и од рибите, колку што сакаа.
12. Кога се наситија, им рече на Своите ученици: „Соберете ги останатите парчиња, за да не пропадне ништо!”
13. И така, ги собраа и наполнија дванаесет кошници со парчиња од петте јачмени лебови, што им останаа на оние, кои јадеа.
14. Луѓето, кога го видоа чудото што го направи, рекоа: „Овој е навистина Пророкот, Кој требаше да дојде на светот.”
15. Исус, - штом разбра дека сакаат да дојдат и да го одвлечат насила, за да Го направат цар - пак се повлече сосем Сам во гората.
16. Кога се приквечери, Неговите ученици слегоа до морето,
17. и влегоа во кораб и отидоа преку морето во Капернаум. Веќе се стемни, а Исус уште не беше дојден при нив.
18. Морето се разбранува, оти дуваше силен ветер.
19. Откако одвеслаа околу дваесет и пет или триесет стадии, Го видоа Исуса како оди по морето и се приближува кон коработ; па се исплашија.
20. Но Тој им рече: „Јас Сум, не бојте се!”
21. Тие сакаа да Го земат во коработ, а коработ се најде веднаш на брегот, каде што одеа.