31. Небесата нека се веселат и земјата нека воскликнува; нека се зборува меѓу незнабошците: „Господ царува!”
32. Морето нека бучи и сè што е во него; полето нека се радува и што е на него!
33. Горските дрвја нека ликуваат пред Господа, зашто доаѓа да и суди на земјата.
34. Славете Го Господа зашто е добар, зашто е вечна Неговата љубов.
35. И речете: „Спаси нè, о Боже, Спасителу наш, и собери нè и избави нè од безбожните народи, за да го славиме Твоето свето Име, за да се гордееме со Твојата слава.”
36. Благословен да е Господ, Израелевиот Бог, одвека довека! И сиот народ рече: „Амин! Алилуја!”
37. И таму пред Ковчегот на Господовиот Завет ги оставија Асафа и неговите браќа за да служат пред Ковчегот непрекратно, колку што треба од ден во ден;
38. и Овид-Едома со неговите браќа, нив шеесет и осум, Овид-Едома, синот Једутунов, и Оса, за да бидат вратари;
39. а свештеникот Садок со неговите браќа свештеници пред Господовото Престојувалиште на високото место во Гаваон,
40. за да Му принесуваат паленици на Господа на жртвеникот за паленици без престанок, наутро и навечер, и за да вршат сè, што е напишано во Законот што Господ му го одреди на Израел;
41. со него Еман и Једутун и другите избраници, за да Го слават Господа, „зашто е вечна Неговата љубов”;
42. и тоа Еман и Једутун за да свират во трубите и за да удираат во кимвалите и во други музички справи во чест на Бога; а Једутуновите синови за да бидат вратари.
43. Тогаш сиот народ се разотиде, секој во својата куќа; а Давид се врати за да го благослови својот дом.