11. Но Јаков и одговори на својата мајка Ревека: „Мојот брат Исав е влакнест, а јас сум без влакна!
12. Можеби татко ми ќе ме допре, и ќе излезам измамник во неговите очи, па ќе навлечам врз себе проклетство, а не благослов.”
13. Ама мајка му му одговори: „Сине мој, твоето проклетство нека падне врз мене! Само ти послушај ме, оди и донеси!”
14. Тој отиде, најде и и донесе на мајка си, а мајка му зготви вкусно јадење, какво што сакаше татко му.
15. Потоа Ревека ја зеде најубавата облека на својот повозрасен син Исав, што ја имаше во куќата, и го облече во неа својот помлад син Јаков.
16. Му ги завитка рацете и голиот дел на вратот со кожа од јариња.
17. Потоа му ги даде во рацете на Јакова: јадењето и лебот, што ги имаше приготвено.
18. Тој отиде при татка си и рече: „Татко!” Тој одговори: „Еве ме. Кој мој син си ти?”
19. А Јаков му одговори на татка си: „Јас сум Исав, твојот првороденец; направив како што ми рече. Сега стани, седни па јади од мојот лов, за да можеш тогаш да ме благословиш.”
20. Исак го праша својот син: „Како успеа толку бргу, сине мој?” Тој одговори: „Бидејќи Господ, твојот Бог, ми беше милостив.”
21. Потоа Исак му рече на Јаков: „Приближи се, сине мој, да те опипам дали си ти навистина мојот син Исав или не си.”
22. Јаков се доближи до татка си Исака, кој го опипа и рече: „Гласот е Јаковов, но рацете се Исавови.”
23. Не го препозна, зашто рацете му беа влакнести, како и рацете на брата му Исава. Кога сакаше да го благослови,
24. го праша уште еднаш: „Ти ли си навистина мојот син Исав?” Тој одговори: „Јас сум.”
25. Потоа Исак рече: „Стави пред мене, да јадам од ловот на мојот син, па да те благослови мојата душа.” Јаков го послужи, и јадеше. Потоа му донесе вино, и пиеше.
26. Неговиот татко Исак му рече: „Приближи се, сине мој, и пољуби ме!”
27. Кога се доближи и го пољуби, Исак го почувствува мирисот на неговата облека и го благослови: „Ете! Мирисот на сина ми сличен е на мирисот на полето, што Господ го благослови.