3. И еден ден Каин Му принесе на Господа жртва од плодовите на земјата.
4. А и Авел принесе од првородените на својот добиток, и од мрсното. Господ погледна милостиво на Авела и на неговата жртва,
5. а ни поглед не сврти кон Каина и неговата жртва. Затоа Каин се налути многу, и лицето му се смени.
6. И Господ му рече на Каина: „Зошто си лут? Зошто ти е сменето лицето?
7. Зашто ако работиш право, светиш од насмеаност. А ако не работиш право, гревот ти лежи пред врата, што дебне врз тебе; но ти уште можеш да му се спротивиш.”
8. Каин пак му рече на својот брат Авел: „Ајде да излеземе!” И откако се најдоа во полето, Каин скокна на брата си Авела и го уби.
9. Потоа Господ го праша Каина: „Каде е брат ти Авел?” „Не знам - одговори - зар сум јас чувар на својот брат?”
10. Господ продолжи: „Што направи? Слушај! Крвта на твојот брат вика кон Мене од земјата.
11. Затоа биди проклет на земјата, што ја отвори устата за да ја прими крвта на брата ти, од твојата рака!
12. Ќе ја обработуваш земјата, но таа веќе не ќе ти го дава својот род. Ќе бидеш вечен скитник на земјата!”
13. А Каин Му рече на Господа: „Мојата казна е премногу тешка, за да се поднесува.