6. И пророкот Еремија му ги предаде сите овие зборови на Седекија, јудејскиот цар во Ерусалим,
7. додека војската на вавилонскиот цар напаѓаше на Ерусалим и на останатите Јудини градови - на Лахис и на Азика, зашто само тие останаа од утврдените јудејски градови.
8. Словото што Господ му го упати на Еремија, откако царот Седекија склучи сојуз со сиот ерусалимски народ за да им прогласи слобода,
9. така што секој да го пушти на слобода својот роб, Евреин и својата робинка, Еврејка, та веќе кај никого да нема Евреин, негов брат, како роб.
10. И сите првенци и сиот народ што влегоа во овој сојуз се согласија та секој ги пушти на слобода својот роб и својата робинка за да не им робуваат веќе. И така, се согласија и ги пуштија.
11. А потоа се завртија и ги зедоа пак своите робови и робинки, што ги беа ослободиле, па ги присилија пак да им робуваат.
12. Тогаш Господ му упати слово на Еремија, зборувајќи:
13. „Вака зборува Господ, Израелевиот Бог: ‘Јас склучив Завет со вашите татковци во денот кога ги изведов од Египет, од земјата на ропството, говорејќи:
14. „По седум години секој од вас нека го пушти на слобода својот брат Евреин, кој што му се продал и му служел шест години како роб.” Ама вашите татковци не Ме послушаа и не сакаа да Ме чујат.
15. А вие се обративте и направивте што е право во Моите очи, прогласувајќи ја слободата за секој свој ближен, и пред Мене склучивте сојуз во Домот што се вика со Моето Име.
16. А потоа се завртивте и го обесветивте Моето Име, зашто секој од вас пак го зеде својот роб и робинката, што веќе ги бевте ослободиле, и повторно ги присиливте да ви робуваат.’
17. Затоа вака зборува Господ: ‘Вие не Ме послушавте за да му прогласите слобода на својот собрат и на ближниот. И затоа, еве, Јас им прогласувам против вас слобода - говори Господ - на мечот, на поморот и на гладот, и ќе ве направам страшило за сите царства на земјата.