1. „Тешете го, тешете го, Мојот народ,” говори вашиот Бог.
2. „Зборувајте му на срцето на Ерусалим, викајте му, за да му сврши ропството, за да му биде простена вината, зашто од Господовата рака прими двојно за сите свои гревови.”
3. Глас вика: „Пригответе Му на Господа пат низ пустината. Израмнете ја патеката на нашиот Бог во степата.
4. Нека се издигне секоја долина, нека се спушти секоја гора и бреже. Што е нерамно, нека се израмни, стрмнините нека станат рамни.
5. Тогаш ќе се открие Славата Господова, и секое тело ќе ја види, зашто Господовата уста зборуваше.”
6. Гласот наложува: „Викај!” Одговорив: „Што да викам?” - „Секое тело е како трева, неговата сета убавина е како полски цвет.
7. Тревата се суши, цветот свенува, кога Господовиот здив ќе помине преку нив. Навистина, народот е трева.
8. Тревата се суши, цветот овенува, но Словото на нашиот Бог останува довека.”
9. Искачи се на висока гора, гласнику на Добрата вест, Сионе! Поткрени го силно својот глас, гласнику на Добрата вест, Ерусалиме! Издигни го, не бој се, речи им на јудејските градови: „Еве Го вашиот Бог!”
10. Ете, Господ Бог доаѓа со сила, владее со Својата мишка! Еве ја со Него и Неговата плата, а пред Него Неговата награда.
11. Како пастир го пасе Своето стадо, во рацете ги зема јагнињата, ги носи во Својата прегратка, и внимателно ги негува доилките.
12. Кој го измери морето со дланка и кој ги премери небесата со педа? Кој ја измерил со мерка земјата, и планините на мерилки, а бреговите на тежилка?
13. Кој го измерил Господовиот Дух, и кој Му бил советник за да Го поучи?
14. Со кој се посоветува Тој, кој Му дал разум Нему, кој Го научил на патиштата на правдата? Кој Го научи на знаење, кој Му покажа пат кон мудроста?
15. Ете, народите се како капка од ведро, вредат колку прав на мерилката. Островите, ете, треперат во воздухот како ситно делче!
16. Ливан е мал за огнена клада, а неговите ѕверови нема достатно за паленица.
17. Сите народи се како ништо пред Него, за Него се ништо и празнина.
18. Со кого ќе Го уподобите Бога? И со каков лик ќе Го споредите?
19. Леачот лее кип, златарот го позлатува и одлева веришки од сребро.
20. Бедниот за принос бира дрво што не гние и бара вешт уметник за да му направи неподвижен кип.
21. Зар не знаете? Зар не сте чуле? Не ли ви е откриено од старини? Зар не сфативте кој ја основа земјата?
22. Тој престолува над земниот круг, жителите се како скакулците пред Него. Како завеса ги простре небесата, ги оптегна како шатор за живеење.
23. Тој ги обрнува кнезовите во ништо, ги уништува земните судови.
24. Што туку беа засадени, што туку беа посеани, што туку нивното стебленце испружи корен во земјата, Тој дувнува на нив, и тие се осушуваат, виорот ги разнесува како плева.
25. „Со кого ќе Ме изедначите Мене, кој Ми е рамен?” вели Светецот.
26. Подигнете ги очите и гледајте: кој го создаде тоа? Оној Кој по број ја изведува нивната војска, и Кој ги вика сите по име.
27. Зошто велиш, Јакове, и ти, Израеле, зборуваш: „Мојот пат е скриен за Бога, мојата правда Му избегнува на мојот Бог?”
28. Зар не знаеш? Зар не си чул? Господ е вечен Бог, Творец на земните краишта. Тој не се заморува, не постанува, и Неговиот ум е неизмерлив.
29. На заморениот му ја враќа силата, го зајакнува немоќниот.
30. Младите се заморуваат и се истоштуваат, изнемоштените момчиња се тетерават.
31. Но на оние кои се надеваат во Господа, силата се обновува, им растат крилја како на орлите, трчаат и не постануваат, одат и не се уморуваат.