8. Господ зборува вака: „Во времето на милоста Јас ќе те послушам, во денот на спасението Јас ќе ти помогнам. Те создадов и те поставив за Завет на народот, за да ја востановам земјата, за да го разделам наново запустеното наследство,
9. за да им кажам на заслужените: ‘Излезете!’ а на оние кои се во темнина: ‘Јавете се!’ Тие ќе пасат вдолж на сите патишта и пасиштата ќе им бидат по сите голи височини.
10. Веќе нема да гладуваат и да жеднеат, не ќе ги мачат жегата ни сонцето, зашто ќе ги води Оној, Кој им се смилува, ќе ги доведе при водните извори.
11. Сите Свои планини ќе ги претвори во патишта и сите Мои патишта ќе се издигнат.
12. Ете, едни доаѓаат од далеку, други од север и од запад, а некои од Синимската Земја.”
13. Воскликнувајте, небеса, весели се земјо, подвикнувајте од веселба планини; зашто Господ го теши Својот народ, Тој им е милостив на страдалниците.
14. Сион рече: „Господ ме остави, Господ ме заборави.”
15. Може ли жена да го заборави своето доенче, да не му се смилува на чедото на својата утроба? Па кога некоја и би заборавила, Јас нема да те заборавам тебе.
16. Ете, те врезав во Своите дланки, твоите ѕидови секогаш Ми се пред очите.
17. Твоите обновувачи итаат, твоите разурнувачи и запустувачи си одат од тебе.
18. Обѕрни се околу себе и погледај: сите се собираат и доаѓаат кон тебе. Жив Сум - слово е Господово - со сите нив ќе се облечеш како со накит, и ќе се украсиш со нив како невеста!