22. Израелците слегоа во морето на исушеното дно, а водите стоеја како прегради оддесно и одлево.
23. Египетците: сите фараонови коњи, колите и коњаниците, навлегоа по нив во морето, во потера.
24. При утринската стража, Господ погледна од огнениот и облачниот столб на египетската војска и создаде смут во неа.
25. Ги закочи тркалата на нивните коли, така што едвај се движеа напред. „Да бегаме од Израелците! - извикаа Египетците - зашто Господ се бори за нив против Египетците!” Тогаш Господ му рече на Мојсеја:
26. „Протегни ја раката над морето, за да се вратат водите врз Египетците, врз нивните коли и коњаници.”
27. Мојсеј ја испружи раката над морето, и во самите мугри морето се врати во своето корито. Бидејќи Египетците, бегајќи, трчаа кон морето, Господ ги фрли главечки среде водите.
28. Така водите, слевајќи се назад, ги потопија колите, коњаниците, и целата фараонова војска, што беше тргнала во потера по Израелците во морето. И не остана ниту еден од нив.
29. А Израелците одеа по суво среде морето, водата им стоеше како ѕид оддесно и одлево.