20. Кој внимава на зборот, наоѓа добро, и кој се надева на Господа, блажен е.
21. Мудриот во срцето се наречува разумен, и слаткото зборување го зголемува знаењето.
22. Разумот е извор на живот на оние што го имаат, а на безумните им е казна нивната глупост.
23. Срцето на мудрецот ја вразумува неговата уста; му го умножува знаењето на усните.
24. Љубезните зборови се мед во саќи, сладост на душата и лек на коските.
25. Некој пат му се чини прав на човекот, а на крајот води кон смртта.