1. Себичниот ја сака само својата желба; и се противи на секое здраво расудување.
2. Глупецот нема наслада во знаењето, нему му е само да си го искажува срцето.
3. Кога доаѓа нечесниот, доаѓа и презирот, а со нечесноста доаѓа прекорот.
4. Зборовите од човечката уста се длабоки води, извор на мудрост - порој што се разлива.
5. Не е добро: да се обѕира на нечесна личност, да му се нанесе неправда на праведникот во судот.
6. Безумниковите усни се впуштаат во препирки, и неговата усна предизвикува удари.
7. Сопствената уста е пропаст за безумниот, и усните му се примка за неговата душа.
8. Клеветниковите зборови се како слатки: се спуштаат до дното на утробата.
9. Кој е негрижлив во својата работа брат му е на расипникот.
10. Господовото име е цврста кула: праведникот прибегнува кон него и наоѓа засолниште.
11. Имотот на богатиот е утврден град, и како висок ѕид во неговото мечтаење.
12. Пред загинувањето се гордее човековото срце, а пред славата оди смиреноста.
13. Кој одговара пред да чуе, тоа му е лудост и срам.
14. Кога е човекот болен неговиот дух го подига, а поразениот дух, кој може да го подигне?
15. Разумното срце придобива знаење, и увото на мудрите бара знаење.
16. Подарокот му отвора пат на човекот и го води пред големците.
17. Кој прв го заштитува своето дело се чини дека е прав, а кога ќе дојде неговиот сосед го испитува.