1. Пцовисаната мува го засмрдува мирисливото масло, а и малку лудост му ја расипува мудроста и честа на чесниот.
2. Срцето на мудрецот е на десната страна, а на глупецот на левата.
3. Достатно е лудиот да тргне на пат: бидејќи нема разум, секому му покажува дека е луд.
4. Ако гневот на владетелот се подигне против тебе, не напуштај го своето место, зашто благоста ги спречува големите престапи.
5. Има зло што го видов под сонцето како престап што доаѓа од владетелот:
6. безумните се издигнуваат на највисоки места, а богатите заземаат ниски положаи.
7. Видов слуги на коњи, а кнезови кои одеа пеш како слуги.
8. Кој копа јама, паѓа во неа; кој разурнува ѕид, змија го каснува.
9. Кој крши камења, тоа го повредува; кој цепи дрва, може да настрада.
10. Кога ќе се затапи железото и неговата острица не е наострена, тогаш треба повеќе сила; а успехот е награда на мудроста.
11. Ако змијата касне пред вражањето, тогаш вражачот ништо не користи.
12. Полни се со благодат зборовите од устата на мудрецот, а безумникот го упропастуваат неговите усни.
13. Тој ги почнува своите беседи со лудост и ги завршува со целосно безумство.
14. Лудакот зборува премногу: човекот не ја знае иднината, и кој може да му каже што ќе биде после него?
15. Лудите ги мори нивниот труд; зашто тие не знаат да отидат ни во градот.
16. Тешко тебе земјо, кога ти е царот премлад и кога твоите кнезови се гостат веќе наутро.
17. Блазе ти, земјо, кога ти е царот син на благородник и кога твоите кнезови јадат на време, за да се поткрепат, а не да се испијанат.
18. Од мрзливост се свиткуваат гредите, заради негрижа прокапува куќата.
19. Но гозбите се заради забава, и виното го развеселува животот, а сребрениците набавуваат сè.
20. Не колни го царот ни во својата мисла, не колни го богатиот ни во својата соба, зашто птиците ќе го однесат гласот и сè што е крилесто, ќе ја каже клеветата.