1. За првиот пејач, по Идитум. Асафов псалм. Викам кон Бога, со мојот глас, мојот глас се издига кон Бога, и Тој ме слуша.
2. Во ден на неволја Го барам Господа, ноќе, мојата рака се испружува неуморно, мојата душа не сака да се утеши.
3. Си спомнувам за Бога и воздивнувам; кога размислувам ми го снемува здивот.
4. Ги држиш моите клепки, потресен сум, не можам да зборувам.
5. Размислувам за древните дни и се сеќавам за минатите години;
6. се сеќавам, ноќе, на мојата песна, размислувам во срцето, и мојот дух испитува:
7. „Дали Господ ќе отфрли засекогаш и дали ќе биде, кога и да е, уште милостив?
8. Дали прекрати Неговата милост засекогаш, пропадна ли Неговото ветување за сите поколенија?
9. Заборави ли Бог да биде благодатен, или гневен ја затвори Својата милост?”
10. И говорам: „Ова е мојата болка: се измени десницата на Сèвишниот.”