14. Дење ги водеше со облакот, а цела ноќ со блескав оган.
15. Расцепи карпа во пустината и ги напои изобилно како од бездните.
16. Извади потоци од стената, и направи да протечат води како големи реки.
17. А тие продолжуваа да грешат, го огорчуваа Сèвишниот во пустината.
18. Го искушуваа Бога во своите срца, барајќи јадења за својата лакомост.
19. Зборуваа против Бога и прашаа: „Може ли Бог да стави трпеза во пустината?
20. Ете, Тој ја удри карпата, и водата потече и потоците се прелеваа: а може ли да даде леб и да му достави месо на Својот народ?”
21. Кога Господ го чу тоа, пламна со гнев: оган се распали против Јакова, гневот се разјари против Израела,
22. Зашто не Му веруваше на Бога, ниту се надеваа на Неговата помош.
23. Па му нареди, одозгора, на облакот, и ги отвори небесните брани,
24. како дожд излеа врз нив да јадат мана, и ги нахрани со небесниот леб.
25. Човекот јадеше ангелски леб; Тој им даде храна до ситка.
26. Го разбуди на небото источниот ветер, и со сета сила го доведе југот.
27. Истури врз нив месо како прав, и крилести птици како морски песок.
28. Паднаа среде нивниот логор и околу нивните живеалишта.
29. Јадеа и се наситија, тој ја исполни нивната желба.